ჩვენი სკოლის მშობელთა წარმომადგენლობის წინადადებით, რამდენიმე ხნის წინ ვიკითხეთ, თუ რომელი მშობელი ისურვებდა დაწყებით კლასებში შუადღის პროგრამაზე სხვადასხვა აქტივობების ჩატარებას. ფრიდერიკ როხოვანსკი მიმდინარე სასწავლო წელს გვთავაზობს მე-4 კლასისთვის საპროექტო დღეებს, რომლის მიზანიც არის კლასის განვითარების მეტად ხელის შეწყობა. პირველი საპროექტო დღე, გუნდზე ორიენტირებული აქტივობებით 24 მარტს გაიმართა. სასწავლო წლის ბოლომდე კიდევ სამი არის დაგეგმილი. გვინდა მადლობა გადავუხადოთ ქალბატონ როხოვანსკის ამ შესანიშნავი პროექტის დასაწყისისთვის!
ჩვენი პატარა აღსაზრდელების სასიხარულოდ, ჩვენ განვაახლეთ ჩვენი ყოველთვიური ექსკურსიები! ამჯერად ჩვენი აღსაზრდელები წყნეთის ტყეში და სათამაშო მოედანზე იყვნენ. ამ დროს განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია სუფთა ჰაერზე მოძრაობა.
სექტემბრის ბოლოს ჩვენი მოსწავლეები ექსკურსიაზე წავიდნენ - ყველას ძალიან გაუხარდა ერთმანეთთან შეხვედრა და დროის გატარება! თბილისისათვის უჩვეულოდ ხანგრძლივმა წვიმამაც კი ვერ შეაფერხა მოსწავლეების სიხარული. ჩვენი მოსწავლეები იყვნენ დმანისში, ბეთანიაში, მცხეთაში, ბოულინგის სათამაშოდ, სხვადასხვა მუზეუმში, გამოფენებზე და რუსთავის კარტის ტრასაზე.
შენება ყოველთვის ამაღელვებელია - მით უმეტეს პანდემიის პირობებში. უფრო მეტად გვახარებს ის ფაქტი, რომ ზაფხულის პერიოდში ჩვენი ახალი საკლასო ოთახების მშენებლობაზე წინსვლა იგრძნობა: მალე გადავალთ ახალ საკლასო ოთახებში. სკოლის ახალ სპორტდარბაზს შედარებით მეტი დრო სჭირდება, რადგან მთელი ყურადღება საკლასო ოთახების დროულად დასრულებაზე იყო გადატანილი. მაგრამ სურათებიდან მაინც ჩანს, საბოლოო ჯამში როგორი იქნება ახალი სპორტდარბაზი...
ჩვენი სკოლის 12 მოსწავლეს სკოლის დამთავრების დამადასტურებელი დიპლომი საზემიოდ გადაეცათ, რასაც გერმანიის ელჩი საქართველოში ჰუბერტ კნირშიც ესწრებოდა. მათ წარმატებით ჩააბარეს საბაზო საფეხურის წერითი და ზეპირი გამოცდები და უკვე მზად არიან გიმნაზიის დამამთავრებელი საფეხურისათვის. გულითადად ვულოცავთ: ლიზი ბიწაძეს, ლეონ ბლანკს, იასნა ფაილენს, ანდრია იმედაძეს, ლიზი კინწურაშვილს, სასკია ლენდფერს ბერნდონერს, ბექა მეგრელიშვილს, დავით ნებიერიძეს, ანუკა ნიკიშს, ელენა როილს, ალექსანდრე სტადნიცკის და იულია ვინკლერს! გვესმის, რომ ეს პერიოდი მოსწავლეებისთვის არ იყო მარტივი: მრავალთვიანი ონლაინ გაკვეთილები და გაურკვევლობა, თუ როდის დავბრუნდებოდით სკოლაში. ბრავო, ჩვენმა მოსწავლეებმა მაინც მიაღწიეს მიზანს.
გერმანიის ფედერაციული რესპუბლიკის საგარეო საქმეთა სამინისტროს დახმარებით, 2019 წლის დეკემბერში დავიწყეთ ჩვენი სკოლის შენობის გვერდითი ფრთის მიშენება. იქ განთავსდება ახალი საკლასო ოთახები, მუსიკალური და საბუნებისმეტყველო მეცნიერებების სპეციალური კაბინეტები, მასწავლებლებისა და ადმინისტრაციის დამატებითი ოთახები. პარალელურად შენდება სპორტული დარბაზი სკოლისა და საბავშვო ბაღისთვის. ჩვენ ბედნიერები ვართ ამ აშკარად შესამჩნევი პროგრესის გამო!
ვაგრძელებთ ინტერვიუების სერიას სკოლის გამგეობის წევრებთან. გამოგვყევით და მეტი შეიტყვეთ ჩვენი სკოლის გამგეობის გერმანელი და ქართველი წევრების, მათი უანგარო და საპატიო საქმიანობის, თბილისის გერმანული საერთაშორისო სკოლის დაარსებისა და განვითარების შესახებ.
ბოლო ინტერვიუში ვესაუბრებით გამგეობის წევრს, თეა თაბაგარს.
რა გაკავშირებთ გერმანიასთან? რამ განაპირობა თქვენი საქმიანობა საქართველოში არსებულ გერმანულ სასკოლო სისტემაში?
გერმანიაში შტუტგარტის უნივერსიტეტში სასწავლებლად გავემგზავრე. კულტურული შოკის მიზეზი გახდა, ის რაც ჩემთვის მანამდე აბსოლუტურად უცხო იყო: ერთგვარი თავისუფლება საუნივერსიტეტო სისტემაში და დამოუკიდებელი ცხოვრება. თუმცა სწრაფად ავუღე ალღო და წარმატებით დავამთავრე გერმანული ლინგვისტიკის ფაკულტეტი. დამეთანხმებით, რომ არ არის ადვილი, როდესაც უცხო ენაზე იღებ უმაღლეს განათლებას. სწავლის დასაფინანსებლად პარალელურად ვმუშაობდი ოფიციანტად, ტურისტულ სააგენტოში, მოგვიანებით კი - მერსედესის ფირმის კომპანიაში. სწავლის დასრულების შემდეგ დავბრუნდი საქართველოში. იმ პერიოდში ზედმეტი იყო ჩვენს ქვეყანაში გერმანული სკოლის არსებობაზე საუბარი. თუმცა შთამბეჭდავი სტუდენტური წლების შემდეგ ბუნებრივად ჩავერთე ამ საქმეში .
როგორ გაიხსენებდით სკოლის დაარსების პირველ წლებს?
მე არ მივეკუთვნები სკოლის დამფუძნებლებს, თუმცა სკოლას მისი დაარსებიდანვე ვგულშემატკივრობდი და დიდი ინტერესით ვადევნებდი თვალს მის განვითარებას. 2016 წლის დასაწყისში ამირჩიეს გამგეობაში. მაშინ ჩემი უფროსი შვილი გერმანული საერთაშორისო სკოლის საბაზო საფეხურზე სწავლობდა.
როგორ განვითარდა სკოლა და რა გამოწვევების წინაშე დგას ახლა? გაგვიზიარეთ თქვენი აზრი გამგეობის წევრის გადმოსახედიდან.
სკოლა დინამიკურად განვითარდა: მოსწავლეთა რაოდენობა სტაბილურად გაიზარდა, წლების მანძილზე ნაქირავები შენობების შემდეგ კი ლამაზი სკოლის კამპუსი გვაქვს. სულ მალე ჩვენი სკოლის პირველი დამამთავრებელი კლასი ჩააბარებს აბიტურის გამოცდებს. ძალიან მაინტერესებს, თუ რა გზას დაადგებიან ჩვენი ახალგაზრდები. პანდემიისგან გამოწვეული ცვლილებები სწავლებისა და სწავლის პროცესში სკოლისათვის დიდ გამოწვევად მიმაჩნია, მაგრამ ამავდროულად ეს შანსიცაა - თუ რა სახის გამოცდილების გამოყენება შეგვიძლია სამომავლოდ სასკოლო ცხოვრებაში.
რაში აისახება თქვენი კონკრეტული საქმიანობა სკოლისათვის? მოკლედ გვიამბეთ თქვენი საქმიანობის შესახებ.
სკოლის გამგეობაში მუშაობის დაწყებისთანავე ჩავერთე სამშენებლო მენეჯმენტში, რადგან ჩემი პროფესიული საქმიანობიდან მიღებული გამოცდილების გამოყენება შემეძლო. ამასთან, კონსულტაციას ვუწევ კადრების მენეჯმენტისა და საზოგადოებასთან ურთიერთობის საკითხებში.
გამგეობის წევრობა უანგარო საპატიო საქმიანობაა. ვინ ბრძანდებით პროფესიით და სად მოღვაწეობთ, სკოლის გარდა?
იმ დროს, როდესაც მე უნივერსიტეტი დავამთავრე, რთული იყო ეკონომიკის სფეროში ჰუმანიტარული დარგის სპეციალისტის დასაქმება, მაგრამ მე ყოველთვის უფრო მათემატიკურ-ტექნიკურად მოაზროვნე ადამიანი გახლდით და ამიტომ პირველი ათი წლის განმავლობაში საბანკო სექტორში ვიმუშავე. ამჟამად ვმუშაობ ქართულ კომპანია „Luca Polare“-ში, რომელსაც ვეხმრები საერთაშორისო საქმიანობის საკითხებში. ცოტა ხნის წინ დავიწყე თანამშრომლობა შვეიცარიულ ფონდ BPN-თან (Business Professionals Network), რომელიც ხელს უწყობს საქართველოში მცირე მეწარმეობის განვითარებას.
ვაგრძელებთ ინტერვიუების სერიას სკოლის გამგეობის წევრებთან. გამოგვყევით და მეტი შეიტყვეთ ჩვენი სკოლის გამგეობის გერმანელი და ქართველი წევრების, მათი უანგარო და საპატიო საქმიანობის, თბილისის გერმანული საერთაშორისო სკოლის დაარსებისა და განვითარების შესახებ.
ამჯერად ვესაუბრეთ გამგეობის წევრს, დოქტორ ლიკა ღლონტს.
რა გაკავშირებთ გერმანიასთან? რამ განაპირობა თქვენი საქმიანობა საქართველოში არსებულ გერმანულ სასკოლო სისტემაში?
გერმანული ენა შევისწავლე ჯერ კიდევ ადრეულ ბავშვობაში ჩემს ოჯახში, შემდეგ კი საბავშვო ბაღსა და სკოლაში. ეს გახლდათ ჩემი ოჯახის ერთგვარი ტრადიცია - ჩემს ბაბუას დამთავრებული ჰქონდა თბილისში არსებული გერმანული გიმნაზია. როგორც ბიოლოგიის ფაკულტეტის სტუდენტი, ხუთთვიანი გაცვლითი პროგრამით ვსწავლობდი იენის ფრიდრიხ-შილერის სახელობის უნივერსიტეტში. მოგვიანებით, უკვე როგორც დოქტორანტი, ხელახლა წავედი გერმანიაში, დოქტორანტის სტიპენდიით DAAD-ის (გერმანიის აკადემიური გაცვლის სამსახური) გაცვლითი პროგრამის ფარგლებში. 1998 წელს მიუნხენის ლუდვიგ-მაქსიმილიანის უნივერსიტეტის სამედიცინო ფაკულტეტის ნევროლოგიის კვლევით ცენტრში დავიცავი დისერტაცია. ამგვარად, მთელი ჩემი საგანმანათლებლო ბიოგრაფია მჭიდროდ უკავშირდება გერმანიას.
როგორ გაიხსენებდით სკოლის დაარსების პირველ წლებს?
სიამოვნებით ვიხსენებ იმ დროს. მიუხედავად იმისა, რომ საღამოს გამართულ სხდომებს ბოლო არ უჩანდა, ეს პერიოდი მაინც ძალიან შთამბეჭდავი გახლდათ. ყოველთვის მქონდა განცდა, რომ მნიშვნელოვან საქმეს ვაკეთებდი.
როგორ განვითარდა სკოლა და რა გამოწვევების წინაშე დგას ახლა? გაგვიზიარეთ თქვენი აზრი გამგეობის წევრის გადმოსახედიდან.
სკოლის განვითარება ნამდვილად თვალსაჩინოა - ეს მოსალოდნელი იყო. განსაკუთრებით საწყის ეტაპზე არსებობდა რისკები და გამოუვალი სიტუაციები. გერმანულენოვანმა საბავშვო ბაღმა შესანიშნავად დაიმკვიდრა თავი და მიმზიდველი გახდა იმ მშობლებისათვის, რომლებმაც თავიანთი შვილების საგანმანათლებლო ენად გერმანული აირჩიეს. პერსონალი მუდმივად ვითარდებოდა და იზრდებოდა. ამასობაში სკოლაში შეიქმნა სამაგალითო ინფრასტრუქტურა. ჩემი აზრით, გამოწვევები სამომავლო განვითარებისთვის გულისხმობს ხარისხის უწყვეტ გაუმჯობესებასა და პედაგოგების კვალიფიკაციის ამაღლებას მასწავლებელთა საერთაშორისო გუნდში.
რაში აისახება თქვენი კონკრეტული საქმიანობა სკოლისათვის? გვიამბეთ, კონკრეტულად თქვენი საქმიანობის შესახებ სკოლაში.
უკანასკნელ წლებში სკოლას ვეხმარები ქართულ საგანმანათლებლო უწყებებთან კომუნიკაციაში. გერმანული საერთაშორისო სკოლა ექვემდებარება ორ სასკოლო ინსპექციას: გერმანულსა და ქართულს, რაც უდიდესი გამოწვევა გახლავთ და ეს ჩვენთვის ცნობილია საქართველოში არსებული სხვა საერთაშორისო სკოლებისგანაც. მე ვადევნებ თვალს კონკრეტულ პროცესებს და ვუწევ კონსულტაციას.
გამგეობის წევრობა უანგარო საპატიო საქმიანობაა. ვინ ბრძანდებით პროფესიით და სად მოღვაწეობთ, სკოლის გარდა?
როგორც ბიოლოგი, წლების განმავლობაში ვმუშაობდი უნივერსიტეტში ლექტორად და მეცნიერ-მუშაკად. თორმეტი წელია, რაც საგანმანათლებლო პოლიტიკაში ვმოღვაწეობ და ვხელმძღვანელობ Erasmus+-ს. Erasmus+ ევროკავშირის ზოგადი და პროფესიული განათლების განვითარების პროგრამაა - ახალგაზრდობა და სპორტი ევროპაში. საქართველოს, განსაკუთრებით ახლა, აქვს შესაძლებლობა მონაწილეობა მიიღოს ისეთ ქმედით პროგრამებში, რომლებიც უმაღლეს სასწავლებლებთან თანამშრომლობასა და სტუდენტებისა და პროფესორების გაცვლით პროექტებს გულისხმობს. აქვე უნდა აღვნიშნო, რომ გერმანია ჩვენთვის ძალიან მნიშვნელოვანი პარტნიორია.
ვაგრძელებთ ინტერვიუების სერიას სკოლის გამგეობის წევრებთან. გამოგვყევით და მეტი შეიტყვეთ ჩვენი სკოლის გამგეობის გერმანელი და ქართველი წევრების, მათი უანგარო და საპატიო საქმიანობის, თბილისის გერმანული საერთაშორისო სკოლის დაარსებისა და განვითარების შესახებ. ამჯერად ვესაუბრეთ გამგეობის თავმჯდომარის მოადგილეს, გიორგი ბათლიძეს.
რა გაკავშირებთ გერმანიასთან? რამ განაპირობა თქვენი საქმიანობა საქართველოში არსებულ გერმანულ სასკოლო სისტემაში?
ოთხმოციან წლებში, ჯერ კიდევ საბჭოთა პერიოდში, თბილისში არსებობდა ცნობილი მეექვსე გერმანული სკოლა, რომელიც იმ დროს პირველ დემოკრატიულ-ლიბერალურ მოძრაობად ითვლებოდა. ამ სკოლაში გაძლიერებულად ისწავლებოდა გერმანული ენა. აქედან გამომდინარე, გერმანული იყო ჩემი პირველი უცხო ენა. მოგვიანებით გადავწყვიტე ადვოკატობა და სწავლა იურიდიულ ფაკულტეტზე გავაგრძელე. სკოლის პერიოდში გერმანული ენის შესწავლამ ჩემზე დიდი გავლენა იქონია, რის შემდეგაც გერმანიაში ჩემი სტუდენტობა განვითარების ბუნებრივ გზად იქცა. გარდა ამისა, ქართული კანონმდებლობა, განსაკუთრებით კი სამოქალაქო სამართალი, მყარად ეფუძნება გერმანულ სამართლებრივ მოდელს. გერმანიაში სწავლის პერიოდში გავიცანი ჩემი მეუღლე, რომელიც გერმანულენოვანი იურისტია.
საუნივერსიტეტო განათლების დასრულებისა და საქართველოში დაბრუნების შემდეგ გამიჩნდა სურვილი, რაიმე სახით შემეტანა წვლილი გერმანულ-ქართულ ურთიერთობებში და ამით, ერთგვარად, მადლიერება გამომეხატა იმ შთამბეჭდავი სტუდენტური წლებისთვის, რომლებიც მე გეტინგენში გავატარე. ჩემთვის ასევე მნიშვნელოვანი იყო გერმანულ წრესთან ურთიერთობის შენარჩუნება. შემთხვევით გავიგე იმ იდეის შესახებ, რომ საქართველოში აპირებდნენ გერმანული საერთაშორისო სკოლის დაფუძნებას და ვიფიქრე, რომ, როგორც იურისტს, შემეძლო გარკვეული წვლილის შეტანა. ასე გავხდი 2009 წელს თბილისის გერმანული საერთაშორისო სკოლის დაარსებისა და მხარდაჭერის კავშირის დამფუძნებელთა წევრი.
როგორ გაიხსენებდით სკოლის დაარსების პირველ წლებს?
საწყისი პერიოდი თავისი გამოწვევებითა და გაურკვევლობებით უკიდურესად საინტერესო გახლდათ! ჩვენ არაფერი გაგვაჩნდა, რისგანაც სკოლა შედგება: არც ორგანიზაცია, არ სკოლის შენობა, არც მასწავლებლები, არც მოსწავლეები... თუმცა გვქონდა გაბედულება და ჯანსაღი ოპტიმიზმი და, ალბათ, რაც უმნიშვნელოვანესია, მშობლების მხარდაჭერა და ნდობა.
როგორ განვითარდა სკოლა და რა გამოწვევების წინაშე დგას ახლა, გაგვიზიარეთ თქვენი აზრი გამგეობის წევრის გადმოსახედიდან?
მიუხედავად იმისა, რომ სკოლამ უკვე გრძელი გზა განვლო, ჩვენ მაინც განვითარების ფაზაში ვიმყოფებით. ამასობაში ჩვენ გვაქვს ჩამოყალიბებული სასკოლო სისტემა მოტივირებული და კვალიფიცირებული კადრით, მოსწავლეთა რაოდენობის მზარდი დინამიკითა და, ჩემი აზრით, ყველაზე ლამაზი სკოლის კამპუსით საქართველოში. ყველაზე დიდ გამოწვევად მიმაჩნია სკოლის, როგორც ინსტიტუციის, გაძლიერება და განვითარება. დიდი მოლოდინით ვუყურებ ჩვენს პირველ აბიტურიენტებს, რომლებიც მალე დატოვებენ სკოლას და განათლების შემდგომ ეტაპზე გადაინაცვლებენ.
რაში აისახება თქვენი კონკრეტული საქმიანობა სკოლისათვის? შეგიძლიათ მოკლედ გვიამბოთ ამის შესახებ?
პროფესიიდან გამომდინარე, ჩემი პასუხისმგებლობის სფეროში შედის კავშირის იურიდიული საკითხები. გამგეობის ინტენსიური მუშაობა აისახება სკოლის დირექციასთან მჭიდრო თანამშრომლობაში, მნიშვნელოვან და სტრატეგიულ საკითხებზე კონსულტაციასა და გადაწყვეტილებების მიღებაში.
გამგეობის წევრობა უანგარო საპატიო საქმიანობაა. ვინ ბრძანდებით პროფესიით და სად მოღვაწეობთ, სკოლის გარდა?
მე გახლავართ მოქმედი ადვოკატი და საქართველოში ერთ-ერთი წამყვანი საადვოკატო ბიუროს (BLC) პარტნიორი.